Stachys major, (L.) Bartolucci & Peruzzi

 

Κοινή ονομασία: Πράσιο το μέγα, λαγουδόχορτο, λαγουδοπαξίμαδο, Prasio, White hedge-nettle

Οικογένεια: Lamiaceae

Συνώνυμα: Prasium majus L. - Prasium creticum Nyman - Prasium liparitanum Lojac. - Prasium minus L.

Περιγραφή: Πολυετές φρύγανο ή θάμνος με λείους, ξυλώδεις βλαστούς το οποίο φτάνει ακόμη και το 1 μέτρο ύψος. Το κάτω τμήμα του βλαστού είναι με γκρι-κιτρινωπό φλοιό και όρθια ή ανερχόμενη ανάπτυξη, ενώ το άνω λείο ή σχεδόν τριχωτό, πιο εύθραυστο, κόκκινου χρώματος. Τα φύλλα είναι αντίθετα καρδιοειδή, χλοοπράσινα, με έντονη νεύρωση, λεία στο κάτω μέρος και με τρίχες στο άνω, οδοντωτά, με μικρό μίσχο 1-2 εκατοστά. Τα άνθη είναι λευκά με ιώδη στίγματα και εμφανίζονται σε ζεύγη. Το άνω χείλος είναι θολωτό ενώ το κάτω τρίλοβο. Ανθίζει από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο. Ο καρπός σχιζοκάρπιο που σχηματίζεται από 4 σαρκώδη σφαιρικά μερικάρπια πράσινα στην αρχή που αργότερα γίνονται μαύρα.

Βιότοπος: Αναπτύσσεται σε ηλιόλουστες και ημισκιερές θέσεις, ακόμα και σε ξηρά, παραθαλάσσια και φτωχά εδάφη Θαμνότοπους, βραχώδη πλαγιές, ξέφωτα δασών, ακαλλιέργητοι αγροί και παρυφές καλλιεργούμενων αγρών, ελαιώνες, πρανή δρόμων, έως 700 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Εξάπλωση – Καταγωγή: Φυτό της παραμεσόγειας ζώνης (Ζώνη της ελιάς, Χάρτης από The Euro+Med PlantBase).

Πληροφορίες: Το γένος Prasium περιελάμβανε μόνο αυτό το είδος, που πρόσφατα συμπεριλήφθηκε στο γένος Stachys. Οι λαγοί βρίσκουν καταφύγιο κάτω από τα κλαδιά του και αγαπάνε πολύ τα τρυφερά του φύλλα, γι’ αυτό και ο ελληνικός λαός έδωσε στο φυτό το όνομα «λαγουδόχορτο». Είναι από τα πιο δημοφιλή λαχανευόμενα φυτά, μια και οι νεαροί βλαστοί του χρησιμοποιούνται στην μαγειρική.