Βάλια Κάλντα Fagus sylvatica, L.

Κοινή ονομασία: Φηγός η δασική, Οξιά, European beech.

Οικογένεια: Fagaceae

Συνώνυμα: 

Περιγραφή: Δέντρο με πλατιά κόμη και λεπτό λείο φλοιό ύψους μέχρι 30 μέτρα. Τα κλαδιά τον πρώτο χρόνο είναι κοκκινοκαστανά, τριχωτά. Τα φύλλα φύονται κατ’ εναλλαγή, είναι πλατιά ελλειψοειδή ή ωοειδή, σπάνια αντωοειδή, περιμετρικά με χνούδι, μήκους 4-15 εκατοστά. Το χρώμα είναι αρχικά ανοιχτό πράσινο, σχεδόν κίτρινο, ενώ γίνεται σκούρο πράσινο και γυαλιστερό αργότερα. Ο μίσχος είναι τριχωτός, μήκους έως 1,2 εκατοστά.Τα αρσενικά άνθη είναι πολυάριθμα και φύονται σε κεφάλια που κρέμονται σε μακρύ ποδίσκο από τις μασχάλες των φύλλων. Τα θηλυκά φύονται σε ζεύγη και περιβάλλονται από ποδισκοφόρο κυπελλοειδές τριχωτό περίβλημα. Ανθίζει από τον Απρίλιο έως το Μάιο. Ο καρπός είναι τριγωνικό ανοικτό καφέ κάρυο.

Βιότοπος: Φύεται σε υψόμετρο από 500 μέχρι 1800 μέτρα. Στην Ελλάδα η οξιά σχηματίζει πυκνοφυή μεγάλα δάση στα βουνά της Στερεάς Ελλάδας, της Θεσσαλίας και της Βόρειας Ελλάδας.

Εξάπλωση - Καταγωγή: Απαντάται στο μεγαλύτερο μέρος της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης και βόρεια μέχρι τα νότια της Σκανδιναβικής χερσονήσου. Στις χώρες της Μεσογείου αποτελεί είδος αποκλειστικά της ορεινής ζώνης.

Πληροφορίες: Η σημασία των οικοσυστημάτων της οξιάς για το φυσικό περιβάλλον σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι θεμελιώδης. Η Ευρωπαϊκή Οδηγία 92/43 περιλαμβάνει πολλούς τύπους οικοτόπων με σκοπό την προστασία των δασών της F. sylvatica που εμφανίζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.