Oxalis pes-caprae, L.

Κοινή ονομασία: Οξαλίδα, ξινήθρα, ξινοτρίφυλλο, ξυνάκι, ξυνίδα, Bermuda Buttercup, Sorrel .

Οικογένεια: Oxalidaceae

Συνώνυμα: Oxalis grandiflora Arechav. - Oxalis cernua - Thunb.

Περιγραφή: Πολυετής πόα με αραιές τρίχες, χωρίς εμφανή βλαστό έως τα 20 εκατοστά ύψος. Τα άνθη έχουν φωτεινό κίτρινο χρώμα και φύονται σε ταξιανθία σκιάδιου ψηλότερα από το υπόλοιπο φυτό, χάρη στους μακριούς βλαστούς. Τα φύλλα μοιάζουν πολύ με αυτά του τριφυλλιού, φύονται κοντά στη βάση, έχουν μακρύ μίσχο και το έλασμα χωρίζεται σε τρία μικρά καρδιόσχημα φυλλάρια. Ανθίζει από: Νοέμβριο έως Μάιος.

Βιότοπος: Καλλιέργειες και χέρσα υγρά χωράφια έως τα 500 μέτρα. Είναι δυσκολοεξώντοτο ζιζάνιο σε ελαιώνες και άλλε πολυετής καλλιέργειες που σχηματίζει μεγάλους πληθυσμούς.

Εξάπλωση - Καταγωγή: Είναι επιγενές, αλλόχθονο, φυτό με καταγωγή από την Νότια Αφρική, που έχει καταλάβει σχεδόν όλη την Μεσογειακή λεκάνη, εισερχόμενο πριν από περίπου 200 χρόνια.

Πληροφορίες:  Το όνομα του γένους προέρχεται από τις ελληνικές "oxys" = "οξύ" και "sal" = "αλάτι" που σχετίζεται με την ξινή γεύση του φυτού γιατί περιέχει μεγάλες ποσότητες οξαλικού οξέος δεσμευμένο σε μορφή άλατος και ανθρακινόνες. Το όνομα του είδους (pes-caprae = πόδι της αίγας) αναφέρεται στη ρίζα που μοιάζει με την οπλή της αν και πολλοί υποστηρίζουν ότι μοιάζει με το σχήμα του φύλλου. Η οξαλίδα έχει αλληλοπαθητική δράση έναντι άλλων ζιζανίων που απαντόνται στους αμπελώνες και τους ελαιώνες όπως η Paritaria sp., Amaranthus sp., Chenopodium sp.. Η χειμερινή ανθοφορία είναι κάθε χρόνο σταθερή και αποτελεί πλεονέκτημα για την μελισσοκομία αφού προσφέρει γύρη και νέκταρ στις μέλισσες για πρώιμη ανάπτυξη.