Helleborus cyclophyllus, Boiss.

 

Κοινή ονομασία: Ελλέβορος ο κυκλόφυλλος, Ελλέβορος, αγλέορας, σκάρφι, τρελλόχορτο, κάρπη, Greek Hellebore

Οικογένεια: Ranunculaceae

Συνώνυμα: Helleborus odorus Waldst. & Kit. ex Willd. subsp. cyclophyllus (Α. Braun) Maire & Petitm - Helleborus odorus Waldst. & Kit. ex Willd.

Περιγραφή: Πολυετές ριζωματώδες φυτό με ύψος έως 70 εκατοστά. Τα φύλλα της βάσης είναι μεγάλα σύνθετα μακρόμισχα με λογχοειδή, οδοντωτά, φυλλάρια, σε κυκλική διάταξη και εμφανίζονται νωρίς την άνοιξη. Οι ανθοφόροι βλαστοί φέρουν λίγα φύλλα πολύ μικρότερα από αυτά της βάσης και 2-5 μεγάλα κωδωνοειδή, ανοιχτοπράσινα άνθη. Τα πέταλα είναι 5 και στη βάση τους υπάρχουν μελιτοφόρα φύλλα, όπου. συγκεντρώνουν νέκταρ. Οι στήμονες είναι πολυάριθμοι με ωχροκίτρινους ανθήρες. Η χαρακτηριστική απόκαρπη ωοθήκη δίνει καρπούς πεπλατυσμένους θύλακες. Ανθίζει από Φεβρουάριο έως Μάιο.

Βιότοπος: Σε ξέφωτα δασών και σκιερές, πετρώδεις τοποθεσίες σε ορεινά χορτολίβαδα, από τα 300 έως τα 1500 μέτρα.

Εξάπλωση - Καταγωγή: Είναι ενδημικό φυτό της Βαλκανικής Χερσονήσου.

Πληροφορίες: Φυτό τοξικό και φαρμακευτικό που το χρησιμοποιούσαν από την αρχαιότητα για ψυχικές παθήσεις. Ο αγλέουρας έχει πικρή και στυφή γεύση, ενώ και μόνο η οσμή του μπορεί να προκαλέσει ναυτία και δυσφορία. Σ’ αυτό βασίζεται και η γνωστή φράση που χρησιμοποιούμε για κάποιον που έφαγε υπερβολικά «έφαγε τον αγλέουρα». Στους βοσκότοπους είναι από τα λίγα φυτά που επιβιώνει.