Sanguisorba minor, subsp. minor Scop.

 Κοινή ονομασία: Σαγκουϊσόρβο το ελάσσων, Μαυρόφυλλο, Σαγκουισόρβη, Αιματόχορτο, Πιμπρινέλλα, Small Burnet

Οικογένεια: Rosaceae

Συνώνυμα: Poterium maroccanum Batt. - Poterium sanguisorba L. - Poterium anceps Ball - Poterium dictyocarpum Spach, nom. illeg. - Poterium duriaei Spach - Poterium fontanesii Spach, nom. illeg. - Poterium glaucescens Rchb. - Poterium guestphalicum (Rchb.) Boreau - Sanguisorba dictyocarpa T. Durand & Pittier, nom. illeg. - Sanguisorba glaucescens (Rchb.) Ces. - Sanguisorba guestphalica (Rchb.) T. Durand & Pittier - Sanguisorba maroccana (Batt.) Maire - Sanguisorba minor subsp. dictyocarpa (Rouy & E. G. Camus) Cout.

Περιγραφή: Πολυετές ποώδες, ημικρυπτόφυτο με ξυλώδες ρίζωμα και ύψος 20-60 εκατοστά. Ο βλαστός είναι όρθιος, λεπτός, λείος ή γραμμωτός, απλός ή διακλαδισμένος στην κορυφή, μερικές φορές τριχωτός στο κάτω μέρος, συχνά κοκκινωπός. Τα φύλλα της βάση σε ρόδακα, σύνθετα περιττόληκτα, από 3-12 ζεύγη κυκλικών ή ωοειδών φυλλαρίων καρδιοειδή στη βάση τους, με πριονωτές παρυφές. Τα φύλλα του βλαστού είναι λίγα, προοδευτικά προς τα πάνω μικρότερα και με στενότερα φυλλάρια. Η άνω επιφάνεια των φύλλων είναι πράσινη ενώ η κάτω γλαύκα. Τα άνθη είναι επάκρια, και σχηματίζουν ωοειδή - σφαιρική ταξιανθία με βράκτια που ενώνονται μεταξύ τους στην κορυφή των κλάδων. Τα σέπαλα είναι 4 λογχοειδή ωοειδή, πράσινα με ρόδινο ή λευκό περιθώριο. Τα πέταλα λείπουν. Τα άνθη στο πάνω μέρος του κεφαλιού είναι θηλυκά και έχουν φτερωτό ρόδινο ή κόκκινο στίγμα. Τα χαμηλότερα από αυτά είναι αρσενικά με πολλούς κίτρινους προεξέχοντες στήμονες, ενώ στο κεντρικό τμήμα υπάρχουν επίσης μια σειρά από ερμαφρόδιτη άνθη των οποίων στήμονες δεν προεξέχουν από το περιάνθιο. Ο καρπός με 1-3 αχαίνια. Ανθίζει από Μάιο έως Ιούλιο.

Βιότοπος: Απαντάται σε πετρώδεις θέσεις, ξηρά λιβάδια ακαλλιέργητους αγρούς, και παρυφές δρόμων μέχρι το 1300, σπάνια έως 2000 μέτρα.

Εξάπλωση - Καταγωγή: Ευρασιατικό και μεσογειακό είδος, ευρέως διαδεδομένο στην ηπειρωτική Ελλάδα, τα νησιά του Α. Αιγαίου και την Κρήτη. Σε όλες σχεδόν τις περιοχές του κόσμου, αλλά με σημαντικά κενά, μια ήπειρο, μια κλιματική ζώνη.

Πληροφορίες: Στην Ελλάδα αναφέρονται τουλάχιστον 6 taxa του γένους, όπως S. cretica και S. officinalis, ενώ εμφανίζεται και άλλα 3 υποείδη magnolii, balearica και muricata.