Pancratium maritimum, L.

 

Κοινή ονομασία: Ο Κρίνος της θάλασσας, Κρινάκι, Κρινάκι της άμμου, Sea Lily, Sea-daffodil.

Οικογένεια: Amaryllidaceae

Συνώνυμα: Hymenocallis caroliniana (L.) Herb. - Hymenocallis lacera Salisb., nom. superfl. - Hymenocallis maritima (L.) M. Roem. - Hymenocallis ruizii M. Roem. - Pancratium abchasicum Regel - Pancratium aegyptiacum M. Roem. - Pancratium angustifolium Lojac., nom. illeg. - Pancratium angustifolium M. Roem. - Pancratium barcinonense Sennen - Pancratium carolinianum L. - Pancratium linosae Soldano & F. Conti - Pancratium mirennae Mattei - Scilla parva Garsault

Περιγραφή: Είναι πολυετής βολβώδης πόα με φύλλα μεγάλα, βαθυπράσινα, γραμμοειδή, μακρύτερα από το ανθικό στέλεχος. Οι βολβώδεις ρίζες του βρίσκονται βαθιά στην άμμο έως και ένα μέτρο για να εξασφαλίσει το φυτό την απαραίτητη υγρασία. Τα άνθη του είναι άσπρα μεγάλα 3-12 σε κάθε σκιάδιο, με ευχάριστο άρωμα κυρίως την νύχτα. Το περιγόνιο έχει σχήμα χοάνης με πράσινες λωρίδες στην εξωτερική πλευρά των πετάλων. Οι ανθήρες είναι κίτρινοι σε 6 μακρούς και λευκούς στήμονες. Ανθίζει περίπου από τα μέσα του καλοκαιριού έως και τα μέσα του φθινοπώρου. Ο καρπός είναι μεγάλη κάψα με πολλούς κατάμαυρους ελαφριούς σπόρους, σαν μικρά κάρβουνα, που διασκορπίζονται με τον αέρα στην θάλασσα, μεταφέρονται επιπλέοντας με τα κύματα και διασπείρονται στις ακτές. 

Βιότοπος: Ευδοκιμεί μόνο σε αμμώδεις εκτάσεις δίπλα στη θάλασσα. 

Εξάπλωση - Καταγωγή: Είναι επαπειλούμενο φυτό κυρίως στην Ιταλία και Γαλλία. Απαντάται σε παραθαλάσσιες περιοχές σε όλη την Μεσόγειο, τις Αζόρες τα Κανάρια νησιά και την Μάυρη Θάλασσα μέχρι τον Β Καύκασο, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και την Γεωργία. Οι πληθυσμοί του είδους απειλούνται από τον τουρισμό και κυρίως από το κόψιμο των λουλουδιών και το πάτημα των υπέργειων τμημάτων του φυτού από τους λουόμενους και την κατασκευή τουριστικών υποδομών στις ακτές.

Πληροφορίες: Η ομορφιά του φυτού είχε εμπνεύσει τους μινωίτες ζωγράφους που το απεικόνισαν στο παλάτι της Κνωσού. Το όνομα του γένους Pancratium προέρχεται από τη σύνθεση των ελληνικών λέξεων "παν" και "κρατείν", δηλαδή αυτό που κατέχει την "απόλυτη δύναμη" και αναφέρεται στις τονωτικές ιδιότητες του φυτού.